دهلی نو: بر اساس تحقیقات جدید UCLA، برخی از باکتری های روده، از جمله باکتری مورد نیاز برای یک میکروبیوم سالم روده، بین افرادی که به عفونت HIV مبتلا می شوند و افرادی که مبتلا نمی شوند، متفاوت است. به گفته دکتر جنیفر فولچر، استادیار پزشکی، بخش بیماری‌های عفونی در UCLA، این یافته‌ها که در مجله معتبر eBioMedicine منتشر شد، نشان می‌دهد که میکروبیوم روده ممکن است بر خطر ابتلا به عفونت HIV تأثیر بگذارد.
فولچر، که همچنین یک قرار ملاقات با VA Greater Healthcare لس آنجلس دارد، گفت: «این یک حوزه مهم است که برای درک بهتر اینکه آیا و چگونه این باکتری‌ها می‌توانند بر انتقال HIV تأثیر بگذارند، به تحقیقات بیشتری نیاز دارد». درمان‌های مبتنی بر میکروبیوم در حال تبدیل شدن به یک منطقه تحقیقاتی داغ با پتانسیل بسیار زیاد هستند. با تحقیقات بیشتر، این می‌تواند راهی جدید برای کمک به پیشگیری از HIV باشد.»
به گفته فولچر، بین HIV مزمن و تغییرات در باکتری های روده ارتباط وجود دارد. محققان می خواستند درباره زمان شروع این تغییرات پس از عفونت HIV اطلاعات بیشتری کسب کنند.
برای این منظور، آنها نمونه‌های میکروبیوم روده را که هم قبل و هم بعد از عفونت از 27 مردی که با مردان رابطه جنسی داشتند، جمع‌آوری شده بود، بررسی کردند. سپس آنها این نمونه‌ها را با نمونه‌های ۲۸ مردی که عوامل خطر رفتاری مشابهی برای عفونت داشتند، اما HIV نداشتند، مقایسه کردند.
نمونه‌ها از کنسرسیوم همکاری گروه‌های تولیدکننده فرصت‌های NIDA (C3PNO) به رهبری UCLA، یک منبع و مرکز داده برای میلیون‌ها تحقیق، نمونه‌های آزمایشگاهی، آمار و داده‌های دیگر با هدف تسریع تحقیقات در مورد اثرات سوء مصرف مواد به‌دست آمدند. در مورد HIV/AIDS
محققان دریافتند که در طول سال اول تغییر بسیار کمی در باکتری روده مردان آلوده وجود دارد. با این حال، آنها کشف کردند که مردان مبتلا به HIV در مقایسه با همتایان غیر آلوده خود، قبل از آلوده شدن، تفاوت‌های قبلی در باکتری‌های روده داشتند.
در مقایسه با افراد در معرض خطر غیر عفونی، این مردان دارای سطوح پایین‌تری از گونه‌های Bacteroides بودند، نوعی باکتری که در قسمت تحتانی روده شایع است و عملکردهای متابولیکی مهمی در حفظ محیط سالم روده دارد و سطوح بالاتر Megasphaera elsdenii، که نقش آن در روده انسان ناشناخته است به گفته محققان، قبل از عفونت، مردانی که به HIV مبتلا شده بودند، سیتوکین‌های التهابی و لیپیدهای فعال زیستی داشتند که هر دو با التهاب سیستمیک مرتبط هستند، که نشان می‌دهد بدن آنها دائماً در برابر عفونت یا آسیب در حالت دفاعی قرار دارد.
محدودیت های این مطالعه شامل حجم نمونه کوچک و تمرکز بر مردان جوانی است که با مردان رابطه جنسی دارند، اکثر آنها از مواد مخدر استفاده می کنند، که ممکن است تعمیم آن را به سایر جمعیت ها محدود کند.
(سلب مسئولیت: به جز عنوان، این خبر توسط کارکنان زی نیوز ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)
