فرارو- فال از آثار ادبی است، از باورهای کهن، این مرز و بوم است. در گذشته ساکنان این دیار به نویسندگانی روی می آوردند که فکر می کردند حق بهره مندی از این واژه را دارند. اما در گذر زمان تنها یاد حافظ در فرهنگ عامه باقی مانده است.
لطفا منو روشن کن
هوای مجلس روحانی را معطر کنید
اگر فقیهی توصیه می کند که عشق هدر می رود
به مغزت بده
به کشم و ابروی جانان سبردهام دل و جان
بیا بیا و تاک و منزر
ستارة شب حجران نیمـفشاند نور
به بام قاسر برآ و خراف مه برکن
بغو به خازن جنة كه خاك اين مجلس
به تحفه بر سوی فردوس و عود مجمر
دلم برای زن و شوهرم تنگ شده
با من قلندر درست کن
کو شبی کمان زیردست حسن تودان
خامه را روی خامه بگذارید و روی کاج نشان دهید
فزول نفس هكایت بسی كند ساگی
تو كار خود مده از دست و ميبه كن ساغر
حجاب دیده کنگی شد شواهد جمال
بیا و خورشید را روشن کن
تمع به کند وسال تو حد ما نبود
حوالتم به لب لعل حمکو شکر
لب پیاله ببوس انگی به مستان ده
برای یک دقیقه ذهن خود را اجتماعی کنید
Пос эз эмбайство иш в эшкх мах ройан
ز کارها ککنی شور حافظ از برکن
واژه نامه: شبستان به فتح اول و دوم و سكون سوم
تفسیر شعر:
این دو روز دنیا ارزش قهر کردن را ندارد. زیرا زمان در راه است و زندگی رو به پایان است. تنها آثار غم و اندوه بر روح و جسم شما باقی می ماند و ما هرگز لذتی را که باید از زندگی خود بگیرید، نخواهیم گرفت. شما همیشه از کمبود چیزهای خود پشیمان خواهید شد. پس اگر می توانید خود را از این افکار بیهوده و بیهوده خالی کنید و موفق خواهید شد.
